I nastała jasność. Wątpliwej urody porothermowe ściany otrzymały jasną gipsową okładzinę, co spowodowało wystąpienie potów na zamkniętych oknach. Otwarte biorą jednak na luz i wietrzą hektolitry wody zużyte do położenia tynków. Przeciwko listopadowo-grudniowej wilgoci ruszył też ssak z rodziny krętorogich, niezwykle użyteczny przy wysysaniu wilgoci ze ścian. Koza odessała też jakieś dwie stówki z kieszeni, wszak tyle kosztuje to cudo w lokalnym 'geesie'. Ale cóż tam pieniądze przy tych wiktoriańskich nóżkach.

Salon. Widok na kuchnię.

Jak twórczo wykorzystać otynkowane na gładko podciągi?

*** 

Udało się wytłumaczyć handlowcom, że nie tylko w dębie rustykalnym można robić okna - udało się też wytłumaczyć, że na jasnej fasadzie "tradycyjna polska deboworustykalna" brązowa brama też nie będzie najlepiej wyglądać. Trochę bieganiny w poszukiwaniu satynowego panelu i jest!

Po pierwsze, nie opierać roweru, bo będzie widać każde wgniecenie, po drugie: kto wymyślił czarną klamkę do białej bramy?

Jeśli nie liczyć zeżartych przez koty śniadaniowych parówek i słodkich bułek z plackiem sera po środku, które monterzy zostawili w otwartym samochodzie instalacja tej skomplikowanej konstrukcji przebiega wyjątkowo nieskomplikowanie. 3 godziny i brama jeździ! Koniec więc z mysimi harcami po garażu, w którym - jak już wspomniano jakiś czas temu - nieznany sprawca zszatkował zębami kartony od płytek ceramicznych. I pytam: gdzie WTEDY były koty!? Zapewne pożerały śniadanie innej ekipy! Co więcej, robiły to już wcześniej pozbawiając śniadania również murarzy, którzy latem w dobrej wierze ostawiali wiktuały na stoliku w rekreacyjnej części ogrodu. Lokalna kociarnia w sezon zimowy wchodzi więc z tęgim zasobem tkanki tłuszczowej.

*** 

Udało się wyperswadować niektórym "rustykalny dąb" na wszystkim, co kiedyś robiło się z drewna, a teraz z plastiku, czy aluminium - ciekawe, kiedy podupadła kultura architektoniczna podłapie, że domek w lesie nie musi przypominać chatki babci, do której Czerwony Kapturek  zasuwał z winem, a leśniczy z odsieczą. Łotysze już to wiedzą.

To zacne osiedle Taureni powstało w lesie i to na dodatek nad jeziorem... Okazuje się, że naturę i współczesną architekturę da się pogodzić. ...za 400 000 euro pod klucz.

O Syzyfie! Ten tylko Cię zrozumie, kto budował... Ile razy nie sprzątałby człowiek, ile by nie wymiatał z kątów, odskrobywał, odkurzał, wydmuchiwał zawsze przyjdzie ktoś, kto zniweczy cały trud. Wyglancowane wcześniej wnętrze Bażanta po inwazji instalatorów wygląda jak Sarajewo po oblężeniu, a po wstawieniu do środka sprzętu będącego na wyposażeniu tynkarzy wnętrze przywodzi na myśl scenografię z filmu Wall.e. Rzeczywistość ukrasza jedynie doskonałe dzieło stolarza.

Inwestorska duma. Wymuskane i wygłaskane. Na przekór chińskiej tandecie. Drzwi! Normalne, jak rosół na kościach, czy grzybowa z grzankami. Dla niektórych może wrota, jak wrota, dziwne tylko, że wszyscy z lubością je gładzą wzdychając co nieco pod nosem. Drżyj inspektorze, co to inspektorujesz, czy spoina między cegłami jest zgodna z miejscowym planem zagospodarowania. Gdyby więcej było takich karnych uczniów, jak manager projektu, inspektorzy zostaliby zredukowani w ramach bezrobocia strukturalnego. Chcieliście dach dwuspadowy, bez udziwnień – proszę! Macie! A na dodatek dostajecie drzwi jeszcze bardziej takie, jak trzeba... Inspektorujcie sobie, inspektorujcie...

Podkreślając powagę swoich przemyśleń manager projektu uważa jednak, że drzwi o wiele zacniej prezentować się będą dopiero w zestawieniu z płycinowymi okiennicami. A ponieważ same drzwi są raczej wąskie, dopiero opaska wokół nich (np. naturalny kamień) zharmonizuje je z szerokością okien. Wbrew wszelkiej logice zamontowane są "zapraszająco" w licu ściany wewnętrznej. Oznacza to tyle, że zabierają miejsce we wiatrołapie i łatwiej jest je "wystawić z kopa". Nic to. Przynajmniej swoim zacnym umiejscowieniem napominać będą południowoeuropejskie hacjendy.

Początkowa faza skrętu kiszek, czyli połączenie kotła gazowego z rozdzielaczem pod schodami.

Nisko trzeba upaść, by zamontować oczyszczalnię ścieków i otrzymać odpowiednie nachylenie rury ściekowej. Okazuje się, że środkowa Polska w cale nie jest tak płaska, jak brzuch Shoko Nakamury.

Model, który manager projektu jednym ruchem wykreślił z SBRów godnych Bażanta już rok temu, powrócił na fali zdrowego rozsądku.

Jeśli w czasach Cesarstwa Rzymskiego to my byliśmy barbarzyńcami, czy też wandalami... Zwał, jak zwał, to co powiedzieć o ekipach instalatorskich. Mając na względzie swe wrażliwe serce manager projektu rzucił więc rurowo-kablowym majstrom projekt na stół i wybył, żeby jak najmniej napawać się kalaniem ścian Bażanta młotkiem i meselkiem.

Nie ma się co dziwić, że w nazwie wełny izolacyjnej Ursa pada słowo 'uralita', wszak człek nie widząc jej, pierwej ma wrażenie, że sto kotów się zsikało. Urologiczne skojarzenia doskwierają niestety i przy innych Rockwoolach, Saint-Gobainach czy Isoverach. Zaparło więc dech managerowi projektu - ten rychło chciał zaizolować połaci dachowe, bo ciągnie już nieco po łydkach, a tu! Okoń! Okoń - główny wykonawca, który stanąwszy okoniem stwierdził, że nie będzie izolowania dachu, zanim nie wyschną tynki i wylewki. Chatę trza pierwej odparować, a potem izolować, bowiem efektem zawilgocenia wełny jest wrażenie obecności nie stu, a całej armii kotów z zapaleniem pęcherza! Instalatorzy do pracy włożą kalesony, a ów zaiste urynałem pachnący zrolowany wytwór zhańbi tymczasem swoją obecnością świeżo opatrzony podłogą strych!

Strych, jak kawalerka. Szeroki na metrów ponad 4, długi na 10, a wysoki na 2 i pół.

*** 

Zejdźmy więc na ziemię... Nie, nie... To nie jest tak, że mierzymy sobie ściany wzdłuż i w szerz, a potem od obliczonej ilości metrów odejmujemy "światło" okien i z otrzymanej powierzchni wyliczamy koszt montażu izolacji pionowej, siatek, klejów, tynków. Ten i ów spec od stawiania placków z kleju na styropianie mierzy chałupę en bloc i nie odliczając niczego wystawia rachunek! Co najwyżej - i to po negocjacjach - łaskawie odliczy te otwory, których powierzchnia przekracza 3m kw. Dlaczego tak? "A no panie obróbki wokół okien!". A cóż to ma wspólnego z szybą!? A no nic! W ten sposób tej dziwnej branży - w której dwa tysiące zarabia się w tydzień - wpadają dodatkowe stówki za... nieoklejoną wszak szybę. 

- Ale panie! Tak liczą wszyscy. No wie pan... Ja też bym wolał kłaść styropian tylko na płaskim...

I tu manager projektu podniósłszy brwi wyraził swoje głębokie zdziwienie, a przez myśl przeszło mu, że też  chciałby we własnej pracy robić wyłącznie to, co sprawia mu największą przyjemność, a na resztę wystawiać fakturę extra.

 Półprodukt w bielach...

i produkt w szarościach. Słup podtrzymujący strop (1) obłożony dwunastką wygląda, jak noga słonia, dlatego zastosowano "po piątce" na stronę. Strop (2) izolowany jest dwiema warstwami dwunastki, tak, by powstałą tam wnękę wyrównać z wieńcem.

*** 

Miast na plazmę, manager projektu szarpnął się na futro. Nie
są to wprawdzie norki, czy inne szynszyle, a styropianowa tandeta.

Bażant obrasta w pióra