Strop leży, a tymczasem z nieba leje się upał. Beton wygrzewa się przy temperaturze ponad 25 st. C i tylko patrzeć, jak pojawią się spękania. Jedyny ratunek w rękach własnych i zaprzyjaźnionych oraz w konewkach, bo pompa nie radzi sobie z dostarczeniem wody nad kondygnację. Ostatnie wspomożenie również w pierwszych burzach, które słychać wszędzie dookoła, ale nie nad Bażantem. Nie będzie natomiast trzeciej pompy. Pierwsza - tęgi hydrofor - "została eksplodowana". Manager projektu przegarnął grzywkę i powiedział koniec - kolejnej pompy nie będzie i tym samym skazał się na noszenie wody!

Na strop "wyszło" 14m sześc. betonu B20. Wykonawca układając elementy zbrojenia znalazł błędy w konstrukcji zbrojeń, m.in. pręty, które po prostu zostały włożone w beton, bez wiązań (podest nad schodami). Wykonawca podwiązał to i tamto, założył fajki, a potem zdruzgotał managera budowlaną terminologią w zakresie wspomnianych zbrojeń. Proponuję więc, by każdy we własnym zakresie przejrzał te wszystkie "szesnastki" i "dwunastki" przed wlaniem kolejnych tysięcy złotych w swój dziki drób, bo ja zasłyszanej teorii nie powtórzę. Mam jednak wrażenie, że Schlezwig-Holstein ze swoim uzbrojeniem, czy bunkier atomowy pod Ho Szi-Min, to nic w porównaniu z moim Bażantem.

W tym miejscu zbrojarz miał duże wątpliwości. Podest korytarza na poddaszu.

 

---

 

Pozwolę sobie nawiązać do postu (nie: posta, jak chcieliby niekótrzy) z bodaj ubiegłego tygodnia. Wspomniałem o podobieństwie niektórych budynków do niekoniecznie 'pięknych', ale 'znanych'. Pułkownika Kadaffiego mam we własnym sąsiedztwie, natomiast w sąsiedztwie Daily Mail mamy Wendolene Ramsbottom (Wallace and Gromit).

Stoi sobie takie różowe cudo na Wyspach Brytolskich (Combeinteignhead, Devon) i... cieszy gawiedź, a mieszkająca w nim kobieta twierdzi, że już dziesięć lat to-to ogląda i nie zoczyła podobieństwa.

A to już zamieszkały przez pewnego emeryta dom w Port Tenant, Swansea. Mieszkaniec tego domu też był zaskoczony wtrętem ze strony Daily Mail na temat swojej rezydencji.

A co widać w naszym Bażancie? Do tego tematu wrócę na sam koniec, kiedy gmach się lekko spatynuje i nabierze... charakteru.

Będzie dach! Dwieście metrów z hakiem NATURALNIE czerwonej, ceramicznej karpiówki, kładzionej w koronkę. Dlaczego? A otóż dlatego:

To jest Nisz (Serbia) widziany z Cessny. O takiej spójności kolorystycznej po horyzont w Polsce można tylko pomarzyć... Kupy trzyma się chyba tylko starówka warszawska, kaliska, zamojska, trochę Poznań..., ale chociażby krakowska już nie. Generalnie, patrząc z góry na Ojczyznę Miłą mamy pstrokaciznę i gamę kolorów taką, ze RAL by się nie powstydził. Dachówka naturalna to klasyk, a Bażant szczytem architektonicznej awangardy przecież nie jest - stąd wybór.

Z lewej Catedra Metropolitana w Brasilii (1970) projektu byłego szefa Komunistycznej Partii Brazylii, Oscara Niemeyera, z prawej Teatr Dramatyczny w Grodnie (1970) zaprojektowany w Moskiewskim Ośrodku Naukowo-Badawczym w zakresie Architektury Teatralnej przy Ministerstwie Kultury ZSRR. O ile ten pierwszy projekt w lokowanej w latach 50-tych na surowym korzeniu Brasilii jeszcze się broni, o tyle nabrzmiała ropna zgorzel u stóp wzgórza zamkowego w mieście starszym od kucia mieczy daje do myślenia. Architektura to rzeczywiście prawdziwe pole zmagań ducha - tylko nie wszyscy wychodzą z tej potyczki zwycięsko.

Raz ordynarny niedźwiedź kucnąwszy na łące

W dość niewybredny sposób podtarł się zającem.

Zając się potem żonie chwalił po obiedzie:

- Wiesz stara, nawiązałem współpracę z niedźwiedziem!

[Andrzej Waligórski]

---

Po rocznej przerwie nawiązałem współpracę z gazownią mazowiecką...

Kohorta zadeklowanych garów

Wcześniej jednak wykonawca poinformował, że "gary trzeba zadeklować"! 

...a ferszlus trzeba roztrajbować, bo śtender nieudychtowany - pomyślałem i zgodziłem się na ustawienie całej kohorty garów, wszak lekarz pogrzebie swoje błędy, a majster po schrzanionej robocie każe mi jedynie przysłonić fuszerę winoroślą. Ostatecznie na etap "stropowy" zużyto dwa i pół metra desek, bo cenie scinającej z nóg i jak nic ze dwieście rachitycznych sosenek, co według wykonawcy wynika z nieekonomicznie zaprojektowanego stropu nad garażem (za dużo żeber). Ponoć gdyby zrobić go inaczej, niż przewiduje projekt, zagajnik mógłby być rzadszy. W tej sytuacji wypatruję tylko otwartego zebrania prawdziwków, by spełnić marzenie grzybiarza.