Bez zimowych strat jednak się nie obyło. Wykonawca leczy właśnie poważną grypę, więc reklamacjami nie jest dręczony - nowy sezon będzie musiał jednak zacząć od poprawki. Kładziony jesienią, na dzień przed pierwszą mroźną nocą klej i dysperbit "odparzył się", a raczej odmroził.... Na szczęście dotyczy to tylko jednej ściany...

Z wiosną panowie chwycą więc za szpadle, szpachle, pędzle i jeszcze raz zaizolują ścianę...

Od kilku sezonów można odnieść wrażenie, że branża budowlana nie ma już nic nowego do zaproponowania. Również z łódzkich targów budowlanych wychodziłem z takim właśnie przeświadczeniem. Wszystko już było, a to, co nazywane jest nowością, to nic innego, jak "wydanie drugie poprawione" tego, co widzieliśmy rok temu.Generalnie na targi - żeby nie wiem, jak wielkie były - chodzi się już tylko po to, żeby obmacać to, co zobaczyło się w internecie i wymienić kilka refleksji z wystawcami, o ile w ogóle da się im wejść w słowo. Wyuczeni formułek i cyfr chłoptasie od marketingu i handlowcy potrafią złamać największego twardziela. Walczyłem dzielnie... W sposób subtelny i z klasą podano mi natomiast katalog projektów znanej pracowni. Przejrzałem i znalazłem w nim takie oto cudo... 

No tak... Patrząc na tę fasadę można pokusić się nawet o pewną analizę: dwór murowany, otynkowany, jednopiętrowy. Rzut poziomy najprawdopodobniej stanowi nieregularny prostokąt z mocno wysuniętym z lica ryzalitem... O szlag! I własnie o ten quasi ryzalit chodzi! Jaką siłą trzeba się wykazać, żeby w taką chałupinkę z dubeltowymi kolumienkami wepchnąć od frontu taki kawał garażu!? Ja wiem, że postmoderniści nadają ton, a postklasycyzm rządzi i trzeba wstrzelić się w historyzujące gusta oraz potrzeby, ale za jaką cenę? W ten sposób dostawiano przybudówki do PGR-owskich dworów, co - jak widać - stało się inspiracją do współczesnych projektów. To typowe założenie oparte na zasadzie: jak upchać wszystko na 600-metrowej działce i jak w jednym budynku "zaangażować" wszystkie style. Na razie udało się to tylko Izraelowi Poznańskiemu.

Nieprzekonanym do architektonicznej powściagliwości proponuję wycieczkę na pogranicze francusko-niemieckie. Poniżej okolice Illkirch Graffenstaden/Ostwald k. Strasbourga.

Ale wróćmy do spraw "bażancich"... Dokonano wyboru pewnych nieodzownych "temu domu" sprzętów: w kotłowni stanie ACV, a dokładniej jego pakiet numer 10, który na parterze zasilać będzie ogrzewanie podłogowe, na poddaszu kaloryfery i oczywiście wodę użytkową. W saloniku rozsiądzie się kominek "Zuzia", albo "Amelia" z dgp. Cały czas waży się sprawa komina, wszak od czasu zaprojektowania bażanta rynek nieco się zmienił i prócz klasyka, w branży prefabrykatów kominiarsko-wentylacyjnych pojawili się jeszcze inni równie dobrzy zawodnicy. Będzie też pełnobiologiczna oczyszczalnia ecoklar, wszak gmina nie ma zamiaru dociągnąć do mojego Bażanta 150 metrów rury, a tymczasem inwestuje ogromne pieniądze w tereny wiejskie, budując własnie tam sieć sanitarną lub fundując chłopom... oczyszczalnie!